Ψύλλοι στ' άχυρα

Επομένη εκλογών και έχω πολλούς, πάρα πολλούς λόγους να απελπίζομαι. Ο Μιχαλολιάκος και οι τραμπούκοι του με βουλευτική ασυλία. Το γεγονός ότι σχεδόν κάθε κόμμα που μπήκε στη Βουλή, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, υπόσχεται ότι θα μας βάλει σε μια Ντελόρηαν και θα μας επιστρέψει σε άλλες εποχές που δήθεν ήταν καλύτερες, χωρίς να ασχολείται στο ελάχιστο με το πώς θα πληρώσει για όλα αυτά ή αν γίνονται καν. Εκτός από την Παπαρήγα που στη θέση της Ντελόρηαν έχει ένα Τράμπαντ που θα μας πάει στον εργατικό παράδεισο του Στάλιν που ζει ακόμα στο κεφάλι της.

Δεν θα γράψω για όλα αυτά. Είναι πολύ νωρίς και η τσαντίλα στο κεφάλι μου αποκλείει να είμαι στο ελάχιστο αντικειμενικός. Αντ' αυτού λέω να πάρω μια στάση γιόγκα με θέα το ηλιοβασίλεμα, να βάλω ένα νιου έιτζ σάουντρακ με παφλασμό κυμάτων και να ψάξω στο απέραντο τοξικό σκουπιδαριό του πολιτικού σκηνικού να βρω κανένα πεισματάρικο φυτό που κατάφερε να φυτρώσει σε τόσο αντίξοες συνθήκες, έστω κι αν δεν έχει ακόμα ανθίσει και παίζει και μέχρι αύριο να έχει πεθάνει πριν προλάβεις να το δεις.

Όχι ότι δεν έχει να πέσει κράξιμο. Περάστε απ'την επόμενη ανάρτηση και θα ρίξω κι εγώ τις καντήλες μου.

Το πρώτο θετικό που εκλαμβάνω είναι ότι για πρώτη φορά ο Έλλην φαίνεται να ψήφισε αυτόν που τον εκφράζει και όχι αυτόν που θα τον βολέψει. Τώρα ότι όλοι του υποσχέθηκαν πράγματα που δεν γίνονται, όπως ότι θα του δώσουν αύξηση ή ακόμα περισσότερο δουλειά χωρίς να θίξουν κανένα εισόδημα κανενός εκτός από τους πάρα πολύ πλούσιους και τους ξένους, ή ότι θα εξαφανίσουν ωσάν ταχυδακτυλουργοί τους μετανάστες, ή ότι θα τσαμπουκαλεφτούν με τους απρόσωπους ξενόφερτους αιμοδηψείς μπαμπούλες που κινούν τα νήματα κι ευθύνονται για την κρίση, όλα αυτά τα βάζω στο πλάι. Τουλάχιστον άκουσαν πέντε-δέκα απόψεις και διάλεξαν μία.

Το δεύτερο είναι ότι είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι πρέπει να αλλάξει ριζικά ο εκλογικός νόμος. Αν σε κάτι μπορεί να συμφωνήσουν όλοι εκτός της ΝΔ είναι αυτό. Ελπίζω να περάσει μια σοβαρή εκλογική μεταρρύθμιση ότι και να γίνει. Στα όνειρα μου εγώ βλέπω κατάργηση της νομικής αναγνώρισης των κομμάτων, 200 βουλευτές εκ των οποίων 100 με απλή αναλογική σε εθνικό επίπεδο και 100 σε μονοεδρικές με single transferable vote, αλλά μια αρχή να γίνει τώρα και βλέπουμε. Η κατάργηση του ορίου για είσοδο στη Βουλή και του μπόνους των 50 εδρών θα ήταν μια τέτοια αρχή.

Το τρίτο είναι ότι μάλλον θα ξυπνήσουν όλοι και θα καταλάβουν ότι με το να δίνεις απόλυτες και ακραίες προεκλογικές υποσχέσεις δεν θα βρεθείς ποτέ σε κυβέρνηση οπότε θα βάλουν νερό στο κρασί τους. Η τραγωδία είναι που μάλλον το κόλπο θα το καταλάβουν οι λαϊκιστές πριν τους μεταρρυθμιστές αλλά κι αυτό είναι κουβέντα για άλλη μέρα.

Όσο για εμάς το 6.5% που ψηφίσαμε Δημοκρατική Φιλελεύθερη Δημιουργία Συμμαχία Δράση Ξανά και αναρωτιόμαστε γιατί το κόμμα μας σε αντίθεση με τα ισάριθμα ζωντοφασιστόβολα είχε τρία ψηφοδέλτια και δεν έβγαλε ούτε μισό βουλευτή, πριν γκρινιάξουμε για τον εκλογικό νόμο και για τους εκπροσώπους μας που δεν μπορούσαν νa κάτσουν σε ένα δωμάτιο μαζί να τα βρούνε όταν συμφωνούν στο 90% των θέσεων τους, ας χαρούμε τουλάχιστον για λίγο που είμαστε τόσοι.